Çocuklara Kıymayın Efendiler

Şiddet, aciz ve ezik insanların kendini ifade etme biçimidir!…
Böyle demiş birisi ya da benzeri bir şey. Demiş de biraz haksızlık etmemiş mi?
Bu sözlerin sahibi bizim toplumumuz için de yaşasa idi, tespitinde bu kadar acımasız olmaz biraz empati kurma gayretine girerdi kanımca…
İçinde yaşadığımız toplumu, giderek daha çok sarıp sarmalayan şiddet sarhoşluğu, yüzyıllar öncesinden bize atalarımız tarafından edilmiş bir armağandır(!)
Çocuğunu dövmeyen dizi döver
Dayak cennetten çıkmadır.
Kadının sırtından... diyerek uzayıp giden atasözlerimize çok bağlı, kelimesi kelimesine uygulayan bir toplumuz biz…
Bu nedenle ezikliğimiz acizliğimiz, şiddete olan tutkumuz atalarımızın mirasıdır diyorum.
İroni bir yana, benim merak ettiğim, bu yanlışı ne zaman düzelteceğimiz ya da böyle şansımızın olup olmadığı.
Üç yaşında bir çocuğa, babasının vurarak poposun da bıraktığı beş parmağın izini gördüğümde içim acı dolu şöyle bağırdığımı biliyorum (bu adam ne yapmaya çalışıyor!)
Sorulsa “terbiye ediyorum” denilecektir.
Ne yazık ki, kendi terbiyesinin eksiklerini göremeyen kişilerin terbiye biçimleri bu dur ülkemizde…
Oysa çocuk sevgi ile terbiye edilir, tüm dünya da örnekleri olduğu üzere, terbiye etmek sadece bir maskedir çoğu zaman, gerçekten kızılması gereken yerde susulur, kişi eşi ile mutsuzdur çocuk dövülür, kaynanaya kızılır çocuk dövülür, listeyi uzatmadan yaşanan her olumsuzluğun sıkıntısı çocuk terbiye edilerek hafifletilir!
(Aile ortamında bebeklikten başlayan terbiye etme aşkı okulda, askerlikte iş hayatında toplumda psikolojik şiddete dönüşerek sürüp gider.)
Ve bu gelenek, yeni hasta ezik yaralı hasta ruhlu insanlar yetiştirmek üzere nesilden nesle aktarılır.

Özetle demek istiyorum ki…

Şiddet dürtüsünün yoğun olduğu (bedensel ya da psikolojik) kişiler, yine şiddet görerek eğitilmeye çalışılmış kişilerdir.
Kin ve nefretin tüm dünyayı sardığı sevgi sözcüğünün unutulmaya başladığı günümüzde sağlıklı insanlara ihtiyacı var evrenin. Şiddet dürtüsünün önünü kesmek, öz güvenli kendi ile barışık, merhamet duygusunu tanıyan nesillerle mümkündür.
Birileri kokuşmuş atasözlerinin yerine yenilerini koymalı…
Çocuklara kıymayın efendiler….
Siz yeterli sevgiyi verirseniz, devamlı aşağılayarak kişiliğini yok etmezseniz, genel ahlak kurallarını, evrendeki tüm canlılara merhamet etmesini öğretirseniz geleceğe umutla bakabiliriz, inanın o arkasına sığındığınız terbiye kendiliğinden en güzel biçimde olacaktır.

Nevin Aker

Küçük Kızın Feryadı