Sen

Rüyalar hep mavi olsun isteriz… Onlar da sanki inadında inadına kapkara biçimde gelir önümüze serilir. Sizi bilmem, ben kendimle çok barışık yaşarım. Gündüzleri olabildiğince sosyal, geceleri bir başıma evimde oturur şarap, viski arada rakı içerim. Neden mi arada? Çünkü rakı sohbet ister, kışkırtıcıdır, haylazlıklara fazla açıktır!

Neyse derin suların serin yanında kalalım.

Bahar geldi… Şimdi de yaz geldi, pencere camları güneş ışığı yansımasında hem kendini hem de odalarımızı ısıtıyor!

İnsanın içinde uyuyan tembellik gevşer… Dışarıya atar kendisini… Engin bir özlemle sahil bölgelerine kaçar…

Her kaçışta bir de arayış gizlidir!

O güzelim lacivert gökyüzü, o sonsuz mavilik, ayın yansıyışı, ılık ılık esen yel, denizin şırıltısı… Haydi be özgürlük kokla der!

Her birimiz içimizde bir sevgi büyütürüz. Sizi bilmem ama ben aşığım…

Bir canım var elimi uzatabileceğim. Uzakta da olsa hep benim çok yakınımda. Bir gün bu anlamsız uzaklık kısalacak!

Ben feragatta bulunup onun yanına gideceğim. İşte o zaman istediğim kadar haylazlık yapacağım…

Haydi sen de katıl bu istence…

Unutun sandıktan çıkan tavşanı!

Kendi içinizdeki sandıkları açın… Başka bir dünya yok yaşamak için. Koy önüne kırmızı şarap kadehini; kızıla boyadığın dudağını usulca dokundur…

Gülümse hem de ağız dolusu kahkaha at!…