-
Kaz Dağları’nın Sessiz Nefesi; Uyan Ey Sancıyanım! – Müjdat Güven
Kış ve Direniş / Bahar ve Yeniden Doğuşun Umudu Kaz Dağları’nın tepelerinden bir kış sabahı başlar hikâye. Kar, ince bir sessizlikle her şeyi örter; çıplak dalların, taşların ve toprağın üzerindeki beyaz örtü, zamanın…
-
Sessiz Beyaz Çığlıklar: 2024 Türkiye’sinde Sağlıkta Şiddet, Doktor İntiharları ve Metalaşan Sağlığın Kışkırtılmış Talepleri
Bir Toplumun Kaybı: Sağlıkta Şiddet ve Doktor İntiharlarının Arka Planı; 2024 yılı, Türkiye’nin sağlık sistemi için acı dolu bir yıl olarak hafızalara kazınıyor. Sessiz çığlıklar, yoğun bakım ünitelerinin, acil servis koridorlarının, polikliniklerin derinliklerinde…
-
Sevgiden Nefret Doğurmak Yahut Nefretle Büyütmek Sevgileri- Müjdat Güven
Victor Hugo Sefiller’de şöyle diyor; ”Bazı insanlar bir şeyleri sevince bir şeylerden nefret etmek zorunda hisseder kendilerini”. Hiç düşündünüz mü o bazı sevmelerin nefretin bayrağıyla göndere çekilmesini? Bir ipi çeke çeke nereye varır…
-
Şerh Düşüyorum
Ben bu yazıyı ümitsizlik içinde değil, ama büyük bir kırgınlık haliyle yazarken tarih; 24 Mayıs 2023… Siz bunları okurken üzerinden epey zaman geçmiş, çok şeyler olmuş olacak. Belki atı alan Üsküdar’ı geçmiş belki…
-
Bir Hekimin Bu Çağa Çektiği Söylev Yahut Okumuş İşçilere Sorular; Nereye Sığar Bu Susmalar? – Müjdat Güven
Bilir misiniz nasıl bir şeydir bu çağda ‘’hekim’’ olmak? Yok hayır! Öyle en zor sınavları, en iyi okulları, en güzel yılları gece gündüz dirsek çürüterek bitirmekten, bitirip çalışmaya başladıktan sonra yaşatmaya çalışırken öldürülmekten…
-
NÛPELDA’ya Şiirler (IX-XIII) – Müjdat Güven
IX Nûpelda senin ellerin ne güzel yağmur dokundukça sırılsıklam bir ülke toprağı filizlenir sürgünlüğümün şarabın günahıyla hazzı arasında ince bir hançerdir koynun gelir göğsüme saplarım X Nûpelda ben boyadım yalnızlığımın duvarlarını kızıla sen…
-
NÛPELDA’YA ŞİİRLER (V-VIII) – Müjdat Güven
… V Nûpelda acılarımız devletleştikçe umutlarımız mülteci oluyor bak bu bahardır ardında tel örgülerin gözü çıksın, baharımıza göz dikenlerin VI suçla beni Nûpelda kimliksiz doğup öylece kalmışsam kabahat Tanrı’nın…
-
NÛPELDA’YA ŞİİRLER (I-IV) – Müjdat Güven
I Nûpelda yeni bir yaşamak filizlendir bağrımda devir karanlıklarımı yeniden doğur beni bu sabah büyüt bütün iyi hallerimi akşamdan yatır gözlerinin falakasına yüreğimi içimden gurbetler düşür bu gece II…
-
Kör Olmayanların Şiiri – Müjdat Güven
sen gel gözlerinde tut beni yoksa dağılırım duramam bir ırmağın nereye aktığını bilmeden bilmeden ardını mavisi korkunç denizlerin değmeden suyun yaralı yüzünde duran kesilmiş örgülerine kız çocuklarının hangi dalgaya düşerse körpe etleri…
-
Ama Bu Susmalar – Müjdat Güven
AMA BU SUSMALAR NEREYE SIĞAR Nereye sığar bu susmalar Sığındığım bunca türkü Dilden dile şiirler Sesimizi arıyor Bütün aynalardan firardayız Sade dikene durur mu gül dediğin Kuşlar göçer mi bu mevsimde…
-
Bir Çocuk Gülüşünde Dünyayı Değiştirmek; Leyla’dan Sonra – Müjdat Güven
Binlerce kişi dünyayı değiştirmek için yola çıkıyor asırlardır. Türlü ideolojilerle, türlü türlü yöntemler deneyerek. Dünya hala aynı hatta daha da kötüye belki de en dibe doğru çakılmaya hızla gidiyorsa; başaramadılar mı yani. Hiçbiri…
-
Bekleyişlerin Kucağında Mor Benekli Kadınlar – Müjdat Güven
Esir düşmüş neferidir umudun bahar ve ne acı beklemek baharı umutla asırlara denk. Duydum ki kefenle gelinlik kardeş kılınmış bize minarelerden yüksek yerlerce. Oysa kalleşmiş damlarımıza tüneyen bütün baykuşlar bir kış boyunca. Sanmıştım…
