Atışma
Doğup büyüdüğüm yerlerin iki halk aşığı/ halk şairi ki dostlarım aynı zamanda bunlar ,bir bakıma tanıklık diyebileceğimiz atışma yapmışlar hakkımda…Yöresel ağızla hem de… Birinin eski ceketini, birinin yamalı pantolonunu kendime kıyafet yaparak okula gittiğim günler geldi aklıma… Bir seferinde bu iki halk şairinden Yalçın Temiz bir konudaki görüş ayrılığımızı geçiştirmek için “sen benim daima kara lastikli arkadaşımsın” demişti… Hüzünlüyüm ve sevinçliyim… Ne güzel dostlarım var oralarda… Seneye Şavşat’a gitmek şart oldu… Hasan Torun avukat, Yalçın Temiz öğretmen… İkisi de öğretmen okulundan arkadaşım… Hasan’ı en son 3-4 yıl önce gördüm… Yalçın’ı 40 yıl önce.
Hasan Torun:
Dağda tutulmiş sisa
Eli ganklanmiş pisa
Hayde çaketi uzun
Panturi niya kısa
Yalcin Temiz:
Panturi yamalasa
Na bilem naya kisa
Ha bunun cevabini
Belki da bilur Musa
Hasan Torun:
Elında vardur asa
Guldi gorundi sasa
Belki bela modadur
Fena düşkündür susa
Yalçın Temız:
Camura basa basa
Bulaşmış kira pasa
Yakişiklidur ama
Surati niya kösa
Hasan Torun:
Ayrani tokar tasa
Elından kapar İsa
Gedar korur ormani
Fena herslanur Hes’a
Yalcin Temiz:
Elma yer kasa kasa
Rakiya kurar masa
Gezmalara hevesli
Biraksan gedar Fas’a
