Ruhundaki Sefalet
Sokaklarda
Unutulmuş
çocukluğunun
kirli elbiseleriyle
bezgin endişeliydi.
Ve asla
geri dönülmeyecek
dudaklarında
mırıldanılmayacak
bir şarkının melodisi gibiydi.
Ruhundaki Sefalet
sokağın zenginliğini
rahatsız ediyordu.
Yüzündeki çizgilerden
her yerine sinen
yoksulluğunun
farkında değildi…
Sararan çocukluğunun
hayatına düşen
yapraklarından
bi haberdi yaşadıkları…
Artık
doğduğu
büyüdüğü kent
Ölüyordu
avuçlarının arasında…
Ali Taşkale
Ali Taşkale
Hangi dil Hangi şiir anlatabilir bunu?… Bana Sana… Ben anlatamadım sana, Sende anlamadın zaten…
