Kaçsam

Kırılmış dal ucunu okşayan güneş
Saçlarıma düştü usulca
Sonra suyu yeşilledi eğilip
Yüzüme sıçradı topraktaki kahkaha

Ben ki yaşamı yorumlarım
Taşlardan dil öğrenmeye kalkarım
Kendime diye çıktığım bu yolculukta
Bir sokak gibi yürür benimle
Acılar da umutlar da

Acı dedim de bende renk renk
Kimi dağların yangısıyla gelir
Kimi içimde gezinen gölgeleriyle
Uykusu kanayan çocukların

Aklım güzel günlerde
Bilirim bir çiçeğin açışında
Bir kadının gülüşünde mayalanır devrim
Ben ki aşka ve yollara yazgılıyım
Ölüsüne mezar bile çok gören dünyadan
Kaçsam nere kaçarım
Nasıl kaçarım