İNSAN SAYSAK, NE YAZAR ?
” – ÇIKAN VAR MI, İŞİN İÇİNDEN ?
ÇIKAN VARSA, AŞK OLSUN, BERİ GELSİN, BERİ …”
Sözün bittiği yer ve hallerle, yüz yüzelikler de debelenip, kubur da bok solumayı, hayattan sayıp …
<>
Demeleri ve yaklaşımlarını iş, hayat ve davranış biçimi yapmaları, sineye çekip …
İNSANLIĞIN ŞANINDANDIR, sayma edepsizliklerini sıradan vakaa-yı adliyelik olaylar görüp, geçiştirmeleri, adeta …
Hayatlarımızın uzantısı ve hatta daha da ayıbı, ayrılmaz parçası yapıp çıkar hale gelmişsek …
Koku ve kokuşmalar burun direklerimizi kökten kırmak, helak etmesi yerine, alaladeliklere batmışlığımızla, teneffüs ettiğimiz hava olup çıkmışsa …
Daha da vahimi …
İş lafa gelince, mangalda kül bırakmaz kesilerek …
Laf ola, beri gele de …..
En abartılı hallerde
Kendimizi kandırmaların makaralarını, bobinlerini sarmaları sürdürmüşlüğümüzle …
Hemen, her zaman ve hep yaptığımızı yapıp, bok yemeye tövbe etmemeyi inatla sürdürüp, zararın neresinden dönersek insanlık ve kardır şuurunu hayat şeklimiz yapmamaya yeminli …
Hayatı …
Ye, iç, sıç, yat uyu,, kalk büyü, yavanlığına ve sığlığına indirgeyip, sıfırlamaya tutsak ediyorsak …
Üstelikte …
İddia ettiğimiz gibi …
” – BİZ, GERÇEKTEN İNSANSAK !… ”
İş icraata, gerçeğine ve hayatla, kendimizle yüzleşmeye gelip-çattığında …
<>
” – ÇEVİR KAZI YANMASIN HALLERİNDE …! ”
İşimize geldiğince davranıyor ve bu tavrımızı ısrar, inat ve bağnazlıkla sürdürüyorsak …
Kendinden eminlik’le, bilesin ki …
<>
Hallerin ve hallerimizin böyleliğinde, yani düpedüz pespayelikle, pürmelal de debelenmeleri …
İNSANLIK (!) diye yutup, yutturuyor’sak … …
Ahkam kesmelerle, kılıf aramaları, lafla peynir gemisi yürütmeleri …
İŞ VE İNSANLIK …(!)
KENDİMİZİ …
İnsan (!) SAYSAK, NE YAZAR ?
İNSAN (!) SAYSAK, NE YAZAR ?
Ateş düştü mü içinizle, eteğinize ?
Çıkan var mı, işin içinden ?
ÇIKAN VAR MI, İŞİN İÇİNDEN ?
Çıkan varsa, aşk olsun, beri gelsin, beri …
ÇIKAN VARSA, AŞK OLSUN, BERİ GELSİN, BERİ …
Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
14 / 09 / 2021 – Salı