İçimdeki Çocuk’tan Bir Teşekkürname

Arkadaşlarım dostlarım, akrabalarım, sevdiklerim…

Bir süredir aynalara bakınca acılardan, sevinçlerden, düşlerden ve özlemlerden bir insana dönüştüğümü görüyorum. Ama insan kalabilmek çok zorlaştı. Ben gidene kadar ne kadar daha zorlaşır bilmiyorum.

Bugüne kadar iyi kötü geldim işte. İnsanları sevdim nasıl olurlarsa olsunlar, nasıl düşünürlerse düşünsünler. Renkleri, dilleri ne olursa. Kurdu kuşu, börtü böceği de sevdim ama. Ağaçlar yurdum diye bağırdığımı öyle bir anımsıyorum ki… Başkasına zarar veremeyeceğimden iyice emin oldum bu yaşıma gelince.

Yarın daha güzel olacaklar sattım, düş fiyatına, işim buydu.

Bir kerelik hayatı hak etmek içinse epeyce ders çalıştım. Dünyada boş yere kalabalık etmekten başka hiç korkum olmadı.

Aklımdan iki şiirden birini paylaşmayı düşünmüştüm doğum günümü evime gelerek, telefon ederek ya da sosyal medyadan ileti göndererek kutlayanlara.

Yüzünü hep aşk tur
Düşürme gülüşlünü
Soğuk havalarda

Kısa olanı buydu. Bunu doğum günümü kutlamak için Gülbahar İpek arkadaşım paylaşmış. Diğerini de Leminur Altunel… Bana ikisini birden paylaşmak düştü. Gülgün Çankaya kardeşimin paylaştığı Bakma Sen adlı şiirime yer kalmadı. Teşekkür ediyorum hepinize. Sizler olmadan ne önemi olabilir hayatın! Sağlık ve sevinç içinde olun.

İÇİMDEKİ ÇOCUK

gözleri güneştendi
saçları bulut

yüreğini kâğıt
duyarlılıklarını kalem yapıp
sabah sabah karşıma geçti
içimdeki çocuk

ne istediğini sormadan
bir avuç sözcük uzattım ona
dedim al bunları
bunlardan kimsenin canın yanmadığı
bir cümle kur önce

resim de yapmak istiyormuş
bin bir renkten
kimsenin kirletemeyeceği
kocaman bir yeryüzü hem de
huysuzluğu bu yüzdenmiş bütün gece

baktım bunlarla yetinmeyecek
daha fazla daha fazla
kaldırıp içimdeki bütün renkleri
heybemdeki bütün sözcükleri
ona verdim
dedim al bu da tatlı canım
elimden ne gelir başka

gözleri güneşlendi
saçları bulut

Hayrettin GEÇKİN