Bir Ucu Sinop Gözlerimin Diğeri Harran

Harran’ın gözleri bakmakta
Kahverengi bir boşluktan,
Bir başka boşluğa.

Bir ucu Harran gözlerimin
Diğeri Sinop,
Lacivertin en koyusuyla
Akliman’dan Kale’ye doğru

Sinop’un lacivert gözleri
Anlat diyor Harran’a
Anlat,
Toprak rengi gözlerini
Ver laciverte,
Umut olsun gözlerin,
Mutluluk dolsun.

Sinop’ta bir ev
1.Sınıf,
Ceza ve Tevkif Evi,
Bu evde bir mahkûm
Ölüm.
Beklemekte gününü
Kara kara gecelerde,
Oysa
Lacivert dışarıda gece.

Lacivert dalgalar “azgın”
Şairin dediği gibi…
İçeride ise dingin
Ölüm.
Kürek mahkûmunun kollarında
Güç
Yaşama sevinci,
Ölüm ise
Umutsuzluğu kolların.
Kaldır kollarını Sinop
Al ölüm’ü
Savur Akliman’a
Lacivert umut
Erisin ellerinde…

Ellerinde eriyen
Lacivert, maviliklere doğru
Maviliklerde gün var,
Güneş var,
Güneşte yaşama sevinci,

Bir yanın ölüm,
Bir yanın kürek Sinop,
Dayanır mı yürek?

Bir ucu Sinop gözlerimin
Diğeri Harran.
Gün aynı gün
“Ol hikâyet, ol kara sevda”

“Dışarda
Azgın dalgalar
Var”
Sen yaşa Sabahattin
Ali,
Hoşça kal Harran
Sinop hoşça kal
Isınamadık mutluluğa

Öyle dur,
Öyle kal.