Elimi kolumu bağlayıp denize attı, bağırdı ardımdan:
– Dikkat et derindir, boğulmayasın!
Damlaların arasına saldı yüreğimi.
Yaktı canımı, seslendi uzaktan:
– Niyetin halis ise yağarsın yücelerden yüreğime!
Derun-i derinden haykırdım:
– Son cemre gibi düştüm yüreğinden,
Eyvallah!
Her şeyin zıddı var,
gayrin değil iken ayrın oldum.
Gündüz ile gece gibiyiz,
seni seven beni anmaz artık.
Düştü bir damla yüreğimden bahr-i ummana,
– Artık tutmam, dedim, ellerinden,
dokunmam yüreğine!
Aşk olur!
Sol tarafım, sağ elime seslendi,
– Tut lan, dedi, boğulacağız!
ne güzel insansınız boğulmak kim kim ki size uğrasın gönlünüz hep şen kalsın kaleminize sağlık saygılar
Şair bey, şiir hoşunuza gitmiş çok sevindim. Sizin beğeniniz onur verdi. Mustafa Bey de tartışılmaz muazzam bir kaleme sahip, iyiki beraberiz.