Her günümü, ömrümü sensizliğin yalnızlığın girdabında  Vurgun yeyip, yutularak tüketiyorum… Sensizliğin hüznünde demlediğim elemlerde söndürüyorum Ömrümün, gönlümün, günümün kandilini… Solmuş yapraklar gibi titriyor, ruhum; Çıkıp çıkıp geldikçe sen düşlerime, Seraplara ve yalancı baharların…