Sokağımızın Abonesi Azrail

Sokağımızda ikamet edenlerin % 60’ı  yaşlılardan oluşuyor. Çoğu mülk sahibi oldukları için pek değişmez insanlar. Evlatlarda evlenip başka semtlere gittiklerinden, yaşlılar çoğalıyor.

5-6 ay öncesinden bir olay ile başlayayım. Emekli ve yalnız yaşayan yaşlı öğretmen abimiz vardı. Köpeğini her gün dolaştırırdı. 2-3 gün görünmeyince polis çağrıldı. Evine girildi. Vefat etmiş. Köpeğin sesini de duyan yok. Havlamamış galiba. Defin edildi.

2 ay önce de yalnız yaşayan 60 yaşlarında bir kadın görülmemiş. Yine polis çağrıldı. Kapıyı açtılar. Evinde ölü bulundu. Ambulansla götürüldü.

Bir ay önce de yine, yalnız yaşayan yaşlı bir amca kayboldu. Polis çağrıldı yine. Kapıyı açtılar yine. Evinde yatar vaziyette bulundu. Polisler ölmediğini anlayınca dürtmüşler. Amca uyanmış. “Niye uyandırdınız?” demiş şaşkınlıkla. Polisler durumu anlatmışlar. İki gündür görmeyince komşular çağırdı demişler. Adam yine şaşırmış. “Akşam yattım uyudum. Şimdi de uyandırdınız beni!” deyince polis, diğer sakinleri çağırıp konuşmuşlar. Sonra asıl olay meydana çıktı. Tam 2,5 gün uyumuş. Hiç uyanmadan. Azrail uyandıramadığından almamış sanırsam.

Şimdi insanlar tedirgin. “Bize sıra ne zaman gelecek?” diye konuşuyorlar.

Hayati Sarnık

Üsküdar – İcadiye mahallesi

#Azrail #Hikaye #Ölüm #Tesadüfler