Olabildiğince, Uzaktan Gitsin!…

Sessiz, açıktan hatta olabildiğince uzaktan gitsin

Yanaşmasın, ” – İskele rampa, yapmasın. ”, durduk yerde

Hayatın gam, dert ve yük gemileri…

Ömrüm, bedenim ve ruhum ağzına dek tıklım tıklım dolu,

Henüz ambarım da boşaltılmayı bekleyenlerden kurtulamamış iken

Yenilerinin yüklenmesiyle baş edemem, henüz ferahlıkla ” – Ohh ” diyememiş iken üstelik;

Gam ve dert yükünden kurtulup gün mü gördüm, mutluluk mu tattım şunun şurasında…

Çoğu bana dünden miras onca eza-cefa arasında feleğim dönenip durarak olur-olmazı taşımacasına,

Dur durak bilmeksizin çile çekip acılara göğüs germekten helak olmuşken, üstelik

Ufkumun bir gün olsun ağarmamışlığında, üstelik pusulamın şaşıp yönümü bulamamışlığımda, dolanıp dururken boz-bulanık sularda..

Zamanın, hayatın, feleğin sırtıma her gün yeni yükler, bağrıma yeni acılar yüklemişliğinde

Değil evin-barkın yolunu, mutluluğun adresini

Bir solukluk dinlenmecesine sessiz, tenha ve sakin bir liman bulamamışlığımda,

Dahası, ömrümün her yeni gününde yeni ve çeşit çeşit gamı, sıkıntıyı, ezayı, cefayı çekip;

Mutsuzluğu bana reva gören hayat denen devasa canavarın pençeleri altında lime lime olup;

İnim inim inlemekten sesimin-soluğumun hele ki de dayanma gücümle, umudumun iyiden iyiye tükenmeye yüz tutmuşluğumda,

Bırakın kaynağı, nedeni belli yüklerin ağırlığında pestilimin çıkmışlığını,

Üstüne üstlük korsan gemileri gibi zamansız, apansız yüklerin bedelini ödeyip acı ve ağırlığını sineye çekmişliğim ile

Feleğim şaşıp şakülüm kaymış iken;

Hazır değilken yeni gamlara ve yaralara, yaralarıma kezzap basmaktan da beter olmacasına yeni yükler yüklemeyin şu gariban, virane ömür ve beden gemime…

Hıltım çıktı şunun şurasında, gün yüzü görmedim dersem abartmış hele ki de yalan söylemiş sayılmam.

Ondandır dil atıp, damak tutmacasına yalvarışım,

Bari bugün yeni yükler ve dertler yüklemeyin şu hurdaya…

Ondandır, adeta günlerini aç- bilaç ve üstelik susuz-soluksuz dilenciler gibi yalvarıp, yakarıp medet dilenmem!

Ömrüm, bedenim ve ruhum ağzına dek tıklım tıklım dolu…

Bari bu günlük, bir kerecik, yangınıma benzin döküp alevlendirmesin…

İSYANİ’liğimi depreştirip, sövdürüp-saydırıp, bağırtmasın, şu garibanı!…

Yanaşmasın, ” – İskele rampa, yapmasın. ”, durduk yerde

Hayatın gam gemileri,

Sessiz açıktan, hatta olabildiğince uzaktan gitsin!…

Sessiz açıktan, hatta olabildiğince uzaktan gitsin!…