Şiir

Kendi Kendine Kaybolmakta…

Buğulu bir camın ardından bakar gibi baktığında

Gönül gözünle çıkarak kendinden,

Bakarsan bu seni senden alan muhteşem manzaraya

Ne arar ve nasıl duyumsarsan hepsini bulursun, bunda…

Dahil, işin içine

Donkişot’luğa soyunmakta!

Kendi kendinde kaybolmakta…

Kendi kendinde kaybolmakta…

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir