Güller Arasın Seni Bensiz Gören Olmuş

Ne zaman bu şarkıyı duysam, demir yolunun kenarında bir ekin tarlası canlanır gözümde. Kırmızı gelinciklerin süslediği, baş vermiş buğday tarlasının kenarında ya da ortasında bir genç kız. Çiçek desenli büzgülü eteği, beyaz bluzunun yakasına dökülen siyah saçları ile başaklarla dans edercesine bütünleşmiş bu zeytin gözlü kız benim Ayten ablam.

İlerideki yıllarda defalarca görüşmüş olmamıza rağmen belleğim onu sadece böyle anımsamakta inat ediyor.

Çok küçük olmama rağmen, çocukça sezgilerimle giderken beni yanında götürdüğü
demir yolu kenarında, konuştuğu genç adamın onu üzdüğünü (ayrıldıklarını) biliyordum.
Sonrasında zeytin gözlü kız okulunu bitirdi, bir kamu kurumunda işe başladı ve yaşadığı şehri terk etti ve uzun zaman evlenmedi, evlendiğini duyduğumda 50 yaşında idi.

Yaşamın zorlu koşulları hepimizi farklı yerlere savursa da bazı kişileri unutmak mümkün olmuyor, hele çocuksanız ve o insan size davranışları ile bir prenses olduğunuzu hissettiriyorsa asla unutamıyorsunuz.

Ve biz birkaç gün önce zeytin gözlü ablamla konuştuk.

Kuzenim verdi telefonunu, sosyal statüsü gereği oldukça iyi bir huzur evinde kalıyordu. Doğal olarak sesimi algılayamadı. “Size bir soru, neden güller arasında şarkısını duyunca hep sizi hatırlıyorum?”

“Ben o şarkıyı çok söylerdim gençliğimde” dedi ve hemen arkasından Nevin diye çığlık attı.

Uzun uzun konuştuk, 70’li yaşlarda olmasına rağmen belleği son derece iyi ve sesindeki tınıdan yaşam sevincini algılanıyordu.

Çok mutlu bir evliliği olmuş, eşini birkaç sene önce kaybetmiş. “Biliyor musun yaşamdaki tek pişmanlığım geç evlenmiş olmam” dedi.

O cümleden anladım ki, hemen hemen her kadının yanılgısı olan aptal aşk hikayeleri bir yana yaşamda evlat sahibi olmak bir kadının en büyük değeri…

Benim zeytin gözlü ablam resim yapıyor, yakında sergi açacak, umarım sergiye yetişebilirim ve sonrasında genlerimizin bize armağanı olan yaşama direnci ile birlikte bodrumdan başlamak üzere uzun bir tatil planladık. 🙂

Nevin Aker