Güle Güle Kemal Ağabey…

Onu otogarda karşılama görevi bana verilmişti. Otogar, TÖB-DER binasına yürüme mesafesindeydi. Bir rampa çıkıyorduk birlikte. TÖB-DER’e varmaya 150-200 metre mesafe kalmıştı. Aniden arkamızda iki kişi belirdi. Bizi takip ettikleri belliydi. Onunla yan yana yürümekten hemen vazgeçerek, o önde ben arkada yürümeye başladık. Ona, faşistlerin kurduğu bir pusuya düşmüş olabileceğimizi hissettirmek istemiyordum. Benim onun arkasından yürümemin nedeni, eğer bizi takip edenler ateş açarlarsa ona isabet etmesin diyeydi. Çünkü o, öğretmen hareketinin lider kadrosundandı. Büyük bir devrimciydi. Kolay yetişecek biri değildi. Ama yalan yok, korku da tepeden tırnağa kuşatmıştı beni. Sabahleyin evden oğlumu öpmeden çıktığım için içimin yandığını hissettim yalnızca.

Bu şekilde ilerlerken takip edenlerden birisi seslendi:
“Hayrettin Hocam, rahat olun. Biz POL-DER’li polisleriz. Sizin güvenliğinizi almak için arkanızdayız.”

Ölümle burun buruna gelme duygusunu o zamana kadar yaşamamıştım. POL-DER’li polisin adımla hitap etmesini büyük bir şaşkınlıkla karşıladığımı hiç ama hiç unutmam.

Onunla Almanya’da karşılaştık çok uzun yıllar sonra. Köln’de düzenlenen bir etkinlik sırasında, 12 Eylül’de işkence sırasında boğazına kaynar su dökülerek sesi alınan Enver Karagöz hakkında konuşmacıyken beni en heyecanlı, en coşkulu şekilde dinleyenlerden birisi de oydu. Enver Karagöz, Almanya’ya gittiğinde ona evini açtığını, hastalığı boyunca da onu hiç yalnız bırakmadığını biliyordum. Çok iyi dosttu onlar.

Etkinlikten sonra buluşup bir günü beraber geçirdik. O buluşmada eşi Ebral Karagöz, Esral Karagöz, Işılay Karagöz, Neşe Keskin ve eşim Zeynep de vardı. Hüzün, sevinç, anılar konuşmalarımızı sarıp sarmalamıştı. Sağlığı o zaman da çok iyi değildi onun. Ayrılırken bir daha karşılaşamayacağımızı biliyordum aslında.

Kemal Uzun, TÖB-DER’in son genel sekreteriydi. Kaybetmişiz onu. O büyük eğitimciyi… O büyük devrimciyi… Ailesinin, dostlarının; bilimsel, demokratik ve çağdaş eğitim savunucularının ve yeryüzünün bütün devrimcilerinin başı sağ olsun.

Güle güle Kemal ağabey… Güle güle…

Hayrettin Geçkin