Gül Yüzlüme…
Canımdan kıymetli, gül ayında doğan gül yüzlüm, annem…
Bu satırlara başlarken ilk aklıma gelen her zaman o güzel yüzün oluyor; seni düşününce içimde farklı bir his uyanıyor. Neden sana hiç benzemiyorum ve senin güzelliğinden hiç nem almadım, bilmiyorum — bu belki benim bahtsızlığım. Ama şanslı olduğum çok şey de var.
Elektrikler kesildiğinde gaz lambasının titrek ışığındaki gölge oyunlarımızı, saklambaçlarımızı, bana el işi öğretirken gösterdiğin bitmek bilmeyen sabrı hiç unutmuyorum. Senin sabrınla el becerileri edindim; senin ellerinle büyüdüm.
Çocukluğumuzda maddi durumumuz iyi olmadığında, özel günlerde sana alabildiğim ya çorap ya da bir toka gibi şeylerdi. Oysa sen günlerce örerdin; doğum günlerimde kazaklar, etekler, nice güzel şeyler hazırlardın. İlkokul ikinci sınıftayken harçlığım olmadığı için anneler günü için yazdığım berbat şiiri hatırlıyorum — ama sen o gün yine de şiirimi okudun; Serap Teyzem’le gülüp gururlandın. O küçük mutluluklara sen büyük anlamlar kattın.
Seni koruyamadığım günlerin uktesi hayatımın sonuna dek içimde kalacak; bunun burukluğunu taşırım. Çalışmaya başladığında genç bir kızdım; heveslendiğim şeylerin çoğunu sen karşılamıştın. Var ol, hep var ol.
En çok sevdiğim şeyin cesaretin. Bir kadının cüret edemeyeceği birçok alanda bana örnek oldun; sen benim idolümsün. Öğrenme merakın, bilenlerden nem alman, hiç durmadan gelişme arzun — bunlar hep hayran olduğum huyların. Cesaretinle yol alıyorsun; önündeki engelleri aşacağına, yeniden güçleneceğine gönülden inanıyorum.
Benzersiz şakalarının, Antep ağzıyla söylediğin efsane demeçlerinin hastasıyım. En güzel anılarımın başkahramanı sensin. Bugün yanında olamıyorum belki ama kalbim, düşüncelerim, dualarım her an seninle.
Bugün çok önemli bir ameliyata giriyorsun; bugün de bu zorlu savaşı kazanacaksın. Tüm kalbimle buna inanıyorum. Dahası, senin sağlığına kavuştuğunu, birlikte gülüp sarıldığımız günlere döneceğimizi biliyorum.
Ne yazsam kelimeler yetmiyor; duygularımı anlatmakta hep zorlandım, bunu bilirsin. Tüm fedakârlıkların için minnettarım. Sana layık bir evlat olabildiysem ne mutlu bana; eksik kaldığım yerlerde affet beni. Seni hiç üzmek istemedim.
Anne, tahmin edemeyeceğin kadar seni çok seviyorum. Bugünü atlatacaksın. Bugün de sana, ben cesaret vermek istiyorum; bugün de kahramanım sensin. Acil şifalar diliyorum — çok geçmiş olsun.
En iyi dileklerim hep seninle; tek ricam, sağlıkla kal lütfen.
Kızın,
İlkay
