Dünya=İnsan

Dünyadaki en akıllı varlık insan (bize göre!).
Dinlerde; Allah insana ruhundan ruh üflemiş.
Hayvanlar ve diğer varlıklara, kim ruh üflemiş?

İnsanlar aslında, dünyanın hakimi olduklarını sanıyorlar.
Aslında, tüm canlı ve cansız varlıkların kölesiyiz.
Dünyaya düzen getirmeye çalışırken hepsinin hizmetçisiyiz.
Hayvanlara hizmet ederiz, bunlar benim diye; onlarda bize faydalı ürünler verir.
Besleriz, yuva yaparız, hastalıklarını iyileştiririz.

İnsan yapısı itibârı ile dünya coğrafyasının küçük bir örneğidir;
kilometrelerce nehirler var.
Dünyanın besin zinciri için.
Bizde de kilometrelerce damar var, bizim beslenmemiz için.

Ormanlar var çeşitli yerlerde.
Bizde de bazı yerlerimizde saç, sakal ve kıllar var.
Dağlar ovalar çukur yerler var, bizim vücudumuzda da var.

İnsan, devamlı hareket halindedir.
Dünyada da tüm canlı ve cansız varlıklar, bazılarını fark etmesek bile hareket halindedir.
Himalayalar, her yıl 1-2 milimetre aşınmadan kısalıyor.

Dünyanın bölgelerindeki ısı farkı vardır, vücudumuzda öyledir.
İç ısımız ile dış ısımız farklıdır.

Canlı varlıklar doğurgandır, dünya da öyle.
Magma tabakası, sürekli yeni kara oluşumları ve adacıklar üretir.
Bir kısmını da geri alıp mikroptan arındırarak tekrar yüzeye püskürtür.
Toprak devamlı bitki üretir. Doğurgandır.
Toprak Ana!
Eskiyen yıpranan toprakta; binlerce yıl sonrasında magmaya inip, kendini yeniler ve yukarı çıkar.

Bir tahtayı toprağa saplayıp deney yapalım.
Zaman geçtikçe içten içe çürür ve un gibi olur.
Ölü ağaç dediğimiz odun da dahi içten içe hareketlilik devam eder.
Vücudumuzun 1/3 ü sudur.

Bazen tuzlu su atarız terleme ile vücut ayarlar bu düzeni.
Su içer faydalanır ve faydası bitince atarız.
Dünyanın da 1/3 ü sudur.
Dünyanın hareketi ile, çeşitli maddeler taşıyan su ihtiyaç olan bölgeye hareket eder.
Tuzlu su (Deniz!) içinde yaşayan varlıklara göre tuz ve mineral gibi maddeleri varlıkların ihtiyacını ayarlar.
Yağmur olur yağar. Bulut olur yer değiştirir.

İnsan bu dünyanın gerçek hizmetkarıdır.
Bu düzenin zinciri herhangi bir yerden koparsa dünyanın sonu olur.
Bu sonu da sadece ve sadece insan başarabilir.

Kifayetsiz, bilgisiz yöneticiler ile onlara BİAT eden ve insan olduğunun farkında olmayan cahil bilgisiz bırakılmış kitleler olduğu sürece dünya tehlikededir.

Yunus emre “Bir ben var benden içeri” diye boşuna dememiş.
Bence insan, insan olduğunun ve hür birey olduğunun farkına varabilirse dünya cennet olur.
Görünmeyen alemden medet beklemeyiz!!!