Büyüttüğün Sözcüklere

Serkan Engin’e

Seni tanıdığımda sözcükler büyütüyordun kucağında Serkan
Yaşanmamış aşklara kurulmamış dünyalara doğru yön veriyordun onlara
İçinin ışığı, ellerinin güneşi öyle bir yakışmıştı ki
Erkenden çiçek açar bunlar dedim bir aksilik olmazsa

Seni tanıdığımda gitmediğin yerleri ezberlemeye çalışıyordun Serkan
Yaşanmamış aşkların tomurcukları vardı düş uçlarında
Dünyaya doğru boynunu bir uzatışın vardı ki hala aklımda
Bildiğin her şeyi unutmaya hazırdın, yolcuydun
Kendinden yeni kendine

Seni tanıdığımda bir sokağın başında bildiri dağıtıyordun Serkan
Sakalın daha maviydi, gözlerin yusuf yusuf
Çocukların sömürülmediği bir dize birikmişti sesinde
Bilinenlerin ötesine doğru yürüdün sonra, öte gerçeklere doğru
Sırtında güneşten bir gömlek vardı
Başında buluttan bir şapka

Seni tanıdığımda yükselen alçak değerler böylesine kuşatmamıştı dünyayı Serkan
*O iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gitmemişti henüz
Ne kadar oldu görüşmeyeli, bir yolunu bulup soramadım, vaktim olmadı
Sahi ne oldu kucağında büyütmeye çalıştığın sözcüklere

*“O iyi insanlar o güzel atlara çekip gittiler, demirin tuncuna, insanın picine kaldık.” Yaşar Kemal