Bu Çılgın Türkler Yeniden mi Geliyor?

Avrupa kıtasında sağ partiler birer birer iktidara yürürken, sınırlar dikenli tellerle örülüyor, göçmenler Akdeniz’in sularında can veriyor. Yükselen yabancı düşmanlığı, toplumsal kutuplaşma ve refah devletinin çöküşüyle birlikte kıtanın vicdanı kanıyor. Tam da bu karmaşada, Türkiye’den yükselen bir ses hem ülke sınırlarının içinde hem de uluslararası arenada farklı bir yankı uyandırıyor: Cumhuriyet Halk Partisi’nin yükselişi ve onun lideri Özgür Özel’in ayakta alkışlanması.

Bir zamanlar “Hasta Adam” olarak tanımlanan bir coğrafyadan, dünyaya umut vadeden bir siyasi hareketin çıkması ironik değil midir? Oysa tarih bize, bu coğrafyanın küllerinden nasıl yeniden doğabildiğini geçmişte defalarca kanıtladığını hatırlatıyor. “Bu millet Atatürk’ün bize verdiği nimetlerin kıymetini bilmeden yıllarca yaşadı.” diyenlerin haklılığı bugün daha net anlaşılıyor. Çünkü bu nimetler birer birer elden giderken, sokaklar yeniden doluyor. Biriken öfke, geçmişin izinden yürüyen yeni bir umuda dönüşüyor.

CHP’nin son yerel seçim zaferi sadece bir oy tercihinin sonucu değildir; bu, bir hafızanın, bastırılmış bir özlemin ve adalet arayışının dışavurumudur. Sosyalist Enternasyonal toplantısında Özgür Özel’in ayakta alkışlanması, bu iç dönüşümün dışa yansıyan ilk işaretidir. Dünyanın dört bir yanında otoriterlik yükselirken, Türkiye’de demokratik bir sol/sosyal demokrat filizlenmesi, alışılmış ezberleri bozacak kadar sarsıcıdır.

Peki, bu neyin işareti? Sadece bir seçim başarısı mı, yoksa yeniden yazılmakta olan bir tarih mi?

Biz “Çılgın Türkler” bir kez daha sahnedeyiz belki de. Ama bu defa elimizde silah değil; söz var, fikir var, vicdan var. Bu defa sahnede savaş değil; adalet, eşitlik ve özgürlük var.

Ve belki de en önemlisi: Bu kez millet, sadece bir kahramanın değil, birlikte kurulan bir umudun izinden yürüyor.

Kadir Veral