Ata’m Ne Diyordu?

Zaman ağlıyordu, millet ağlıyor
Kötü emel vatan sallıyor;
Bayraklar inmiş, vicdanlar sızlıyor
Öyle bir anda Ata’m çıkıyor;
Düşün ardıma İstiklal diyor!…

Pusu kurulmuş dört bir yan,
Yanıyordu ana vatan!
Namusa, özgürlüğe yan bakan
Toprağa ayak basmıştı düşman!..

Öyle bir karanlık anda,
Ata’m güneş gibi doğuyor;
Düşün ardıma Ey Millet,
Ya ölüm ya istiklal diyor!…

Orduları bir bir dağıtılmış,
Silahları, mermileri elinden alınmış,
En kötüsü bir fitne çıkartılmış
İkilik, ayrılık hortlatılmış…

Böyle bir karanlık anda
Haykırıyordu Ata’m, halkına
Omuz omuza düşün ardıma,
Vatan aşkına Allah aşkına…

Kimlikler bir tarafa atılıyor,
Mevki makamlar rafa konuyor;
Yaşlısı, genci, ağzı daha süt kokan
Çoluğu, çocuğu, kadını, kızı demeden
Kıyamet gibi bir millet ayağa kalkıyor;
Yürü Mustafa Kemal ardındayız diyor…