İnsan İnsana Hasret

Dönüp bakıverdim dünyaya.
Sonra…

O ne?
Ne o?

Pişman oldum, döndüm.
Birbirini katledenler…
Silah satanlar binbir hileyle…
Bomba yağdıranlar…

Çocuklar… kadınlar…
Dilim varmıyor söylemeye…
Çarpan, omuz atan,
çalım atanlar…
Karşı koyanlar birbirine.
Tabutları sırtlayanlar,
omuz verenler…

Şefkatli bir yüreğin uzatacağı
lokmaları gözleyen
canlarımız, dostlarımız…
Domuzlar indi kentlerin ta ortasına.

“Dağlarına bahar…” mı?
Yok yok…
Kepçeler geldi, koca koca kepçeler
keskin hızarlarıyla…

Kaçacak yeri yok
şaşkın sansarın, tilkinin,
hem de tavşanın…
ağaçların…

Döndüm.
Pişman oldum sonra.
Dönüp baktım dünyaya.

Ne o?
O ne?

Ağzıma biberler, biberler
en acısından…
Hak ettim…
Lal olsun dilim!

Gözü gören, dünü gören,
gönlü gören, yarını gören,
gözü güzel, gönlü güzel…
İnsan insana hasret…

Ali Erkan Güneri
19.05.2025