Şiir

Öder, En Ağırından Diyeti…

Sanır mısın ki zaman,
Don misali, hep durgun akan bir nehirdir?
Böyle düşünenlerin hayal-i sükut ve hüsran dolu öykülerinde,
Kanıtlanmıştır ki:
Zaman, dinamik devinimiyle başlı başına bir enerjidir.

Oldum olası, hep hareketli,
Her hâlükârda hayatı yönlendirip kendine tabi kılan,
Olayların akışı içinde, farkındasızlıklarla gizlenmiş,
Çoğu kez göstere göstere, ya da kanırta kanırta dayatarak
Fark ettirir kendini…

Zaman, ömür törpüsüdür;
Amansız, acımasız ve bir o kadar da gaddar.
Bitmeyen enerjisiyle, iştahıyla ve devinimiyle,
Hayatı parçalayan güç odağıdır.

İnsan göçer gider,
Hayatın ve coşkuyla akıp giden zamanın bağrında.
Hep denmez mi:
“Dünün çocuğuydu; bir baktın ki
Göz açıp kapayıncaya dek
Bugünün delikanlısı, hatta olgun bir insanı oluvermiş…”

İşte bu yüzden,
Kim ki zamanı savsaklar, önemsemez,
Onu miskinliğin bahanesi görür,
Ya da hadsizce küçümseyip ukalalığa kalkışırsa…
Dersini alır,
Şamarı yer,
Şaşkınlar içinde oturur kalır.
Ve öder en ağırından diyeti.

ÖDER, EN AĞIRINDAN DİYETİ…

Mualla SEZGÖR YASSIBAŞ / İSYANİ
Immenstaad / Almanya
15 / 11 / 2024 – Cuma
Saat ; 06_19

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir