Doğa sevgisiyle büyüyen ve bir Yörük Türkmen’i olan dedemin maddi durumu iyi değildi. Gönlü zengin ve genişti…

Çalıştığı işten vakit buldukça,  fidan dikti. 

Uzun ömrü olmadı, ama o kısacık hayatında binlerce ağaç dikti. 

Günümüzde, Gaziantep’te o ağaçların gölgesinde (okullarında ve park ortamlarında) oynayan çocukları görünce ve en sıcak yaz güzlerinde çarşıya yürüyen insanların o ağaçların gölgesinden faydalandığını görünce; hiç görmediğim dedemin gölgesine sarılıp, mutlu oluyorum.

Yalnızca, o ağaçların gölgesinden faydalanan insanları ilettim size; oysa ekolojik bağlamdaki faydalarının dışında, o ağaçtan beslenen hayvanlara da faydası oldu.

Ağaç dikebilirseniz, torununuzu ölseniz bile ardınızdan mutlu edebilirsiniz.

Dedemin anısına saygıyla…

Torun İlkay