Bir şeyleri değiştirmek için çırpınırsın ve değişmeyen gerçekler sadece yorduğuyla kalır ya hani… O yorgunluk zamanlarında yine edebiyat kurtarıcıdır, bende. Edebiyatı olmasa nasıl katlanırdım, insan yüzlerine?.. Oğuz Atay’ı ortaokulda, Dostoyevski’yi lisede tanımış olmasaydım…