Dostluğumuza, düşbağımıza, devrime, şarkılara, şiirlere sığınarak ona;“Ne ettun bana böyle uşağum, bir kanadumla gençluğuma uçacak oldum az kalsun, biriyle kopacak oldum kendumdan… Bi de kitap bitti da… Yok midur yenusi… Onda da çocukluğumuz…