Şiir,  Toplum

Acı Maya

Hep aynı şarkı
Hep aynı sözler…
Kim söylüyor?
Kim kiminle dans ediyor
“Kanlı Düğün”de
ya da
“Keşanlı Ali…”de
Zilha’yla,
“Carmen”le?

Elinde bir hançer.
Öylece durmakta
Lorca’nın kanlı hançeri.
Kan damlıyor biteviye.
O hançer ki
Zilha’nın kurtarıcısı,
Ali’nin belinde…

O hançer, kiminde bir gül,
karanfil bir başkasında,
kan, kana kan diyenlere inat…

O hançer ki
Yavuz’un elinde bir kanlı kılıç,
dünyanın ortasına saplanmış.
Bir o yana parlar,
bir bu yana…

Kan damlayan hançerde
umut olur mu hiç?

Şarkı hep aynı
sözler gibi.
Ağıtlar değişiyor
dilden dile,
dinden dine,
gönülden gönüle…

O kanlı hançer ki
bir an Carmen’in
salınan eteklerinde,
bir başka an
Zilha’nın…

Mayası acıdır
ağıtların,
ağıtlar acı.
Hangi dilde,
hangi dinde,
hangi gönülde
olursa olsun,
acıdır acı…

O hançer ki
kalbinin ta ortasına
saplanır.
Ne çıkar ne öldürür…
O sözler,
o şarkı devam eder gider…

Oyun bitti…

Ali Erkan Güneri
08.06.2025

Bir cevap yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir