Hülya Barındır’ın Kalemine Dair…

Emek’ime

Sen yanımda yokken
Duyabilmek için söylediğin şarkıları
Sesini yazdım kulaklarıma

Dokunabilmek için sana
Ellerimi çizdim yüreğime

Biliyorum geldiğinde
“Akordunu bozmuşsun anne”
Diyeceğini bile bile
Dokunmadan duramıyorum
Gitarının tellerine
Hülya Bayındır (Fiskeler, Sayfa :27)

Hülya Bayındır‘ın şiirlerini bilmiyordum. Hem Ulgar’a Doğru, hem de Fiskeler adlı kitapları elimde. Okudukça şaşırıyorum. Masallar, söylenceler, ninniler, halk ozanlarının etkisi bir şairde, bir öğretmende, bir annede nasıl böylesine bir özleme, yaşama sevincine, doğa savunuculuğuna ve yaşanası bir dünyaya dil olabilir?

Gözelerden fışkıran pınarlara benzettim şiirlerini Hülya Bayındır’ın… Dağların, ovaların, derelerin, ormanların, kayalıkların, otlakların arasından fışkıran gözelere… Ay ışığında, gün ortasında… Yolculuklara çıktığınızda. Dalgınlıklara ve düşlere yakalandığınızda…

Çok lirik ayrıca şiirleri şairin…”İnsan, ol yeter” diyen derin bir esintiyle gelip doluyor insanın duyarlıklarına.

İncelikler elenmiş sanki , kadın duyarlılığından, bir öğretmene has bilgelikten…

Bakıyorum uçurtmaya da benziyor kitapları şairin… Dilerim tellere takılmasın.

Hayrettin Geçkin